مجله سلامت

روانشناسی,سلامت,عرقیات,آرایش و زیبایی,آشپزی,بارداری و زایمان,بیماری ها,زناشویی,مادر و کودک,مد

مجله سلامت

روانشناسی,سلامت,عرقیات,آرایش و زیبایی,آشپزی,بارداری و زایمان,بیماری ها,زناشویی,مادر و کودک,مد

علت ام اس ، نشانه های خاموش بیماری ام اس


در این مطلب علت ام اس ، نشانه های خاموش بیماری ام اس اماده شده است

علت ام اس ، نشانه های خاموش بیماری ام اس

 
علت بیماری ام اس

دکتر علیرضا میناگر در خصوص مهم‌ترین علل ابتلا به بیماری ام اس، اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین عوامل ابتلا به بیماری ام اس سابقه ژنتیکی است به این معنی که وقتی در خانواده‌ای شخص مبتلا به ام اس وجود داشته باشد، برخی از ژن‌ها به شدت مستعد ابتلا به بیماری ام اس می‌شوند.

وی ادامه داد: عواملی نظیر ویتامین D، سابقه ابتلا به برخی عفونت‌های ویروسی، مصرف دخانیات و نوع تغذیه نیز در ابتلا به بیماری ام اس نقش مهمی ایفا می‌کنند.

این نورولوژیست افزود: به طور کلی تحقیقات نشان داده است که رژیم گیاه‌خواری تاثیر چندانی در ابتلا به ام اس ندارد اما کسانی که کم‌تر گوشت قرمز مصرف کرده، یا اصلا از آن استفاده نمی‌کنند در دراز مدت پیش آگهی بهتری نسبت به بیماری ام اس دارند.

استاد دانشگاه لوئیزیانای آمریکا در خصوص عوامل تشدید کننده ام اس، اظهار کرد: استرس یکی از عوامل تشدید کننده ام اس بوده و بیماران باید از آن دوری کنند. به همین دلیل اطرافیان کمتر سر به سر او گذاشته و بیاموزند که چطور بدون استرس با او زندگی کنند.

وی افزود: علاوه بر آن هر نوع عفونتی مانند عفونت دستگاه‌های تنفسی، ادراری، پوستی و سایر عفونت‌ها می‌تواند حداقل به صورت موقت باعث تشدید بیماری شود.

وی در پایان اظهار کرد: مصرف دخانیات، مواد مخدر و مشروبات الکلی نیز باعث تشدید بیماری ام اس می‌شوند که باید به شدت از مصرف آنها خودداری کرد.

 

 

چه کسانی در معرض ابتلا به بیماری ام اس قرار دارند؟

به طور کلی دو گروه اشخاص با رفتارهای غلط خود را در معرض ابتلا به بیماری ام اس قرار می دهند که شامل:

1- افراد حساس و زودرنج

این نوع افراد عموما اشخاصی هستند فوق العاده حساس, زودرنج و عصبی و با کمترین ناملایمات از حالت عادی خارج شده و تعادل خود را از دست می دهند و ساعت ها فکر خود را مشغول کرده و به خود و دیگران پیله می کنند

2- افراد با طبع سردی

افرادی هستند که از نظر ژنتیک دارای طبع سردی بوده و مدام از غذاهای سردی بخش (غذاهائی با pH اسیدی) به حد وفور استفاده می کنند و علاقه زیادی به خوردن ترشی, سرکه, تمبر هندی, ماست, قره قورت و امثالهم دارند

مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس یک نوع اختلال خود ایمنی است که به اعصاب در طناب نخاعی و مغز و نیز عصب بینایی آسیب می زند. بسته به محل ایجاد آسیب، علائم این بیماری شامل اشکال در کنترل عضلات، تعادل، بینایی یا حرف زدن است.

 
نشانه های خاموش بیماری ام اس

با این حال برخی از نشانه های خاموش ابتلا به این بیماری وجود دارند که اغلب ممکن است از آنها چشم پوشی شود. در صورت مشاهده هر کدام از علائم زیر، برای تشخیص ام اس با پزشک تان حتما در تماس باشید.

 

    مشاهده رنگ ها به شکل غبار آلود:

نوریت اپتیک نوعی بیماری خاص عصبی است که تنها عصب بینایی را گرفتار می سازد. این بیماری به عنوان اولین علامت از گرفتاری وسیع دستگاه عصبی موسوم به ام اس می تواند باشد. نوریت اپتیک معمولا در سنین 25 تا 50 سالگی رخ می دهد و در خانم ها شایع تر است. اولین علامت این بیماری کاهش دید است که اغلب به سرعت و طی چند ساعت و گاهی چند روز رخ می دهد. این کاهش دید به حدی شدید است که بیمار فقط توانایی درک نور را دارد ضمن این که بیماری، اغلب یک چشم را درگیر می کند. همچنین علاوه بر کاهش دید، بیمار معمولا با حرکات چشم احساس درد می کند و رنگ ها را به شکل غبار آلود و رنگ و رو رفته می بیند.

 

    دفع ادرار دردناک:

نوشیدن مقادیر زیادی مایعات و در عین حال ادرار دردناک، می تواند نشانه ابتلا به ام اس باشد. این علامت اغلب از اولین نشانه های این بیماری است. هر گونه دفع ادرار مکرر و ناگهانی، و اختلال کنترل تخلیه روده باید جدی گرفته شده و با پزشک در میان گذاشته شود.

 

    از دست دادن تعادل:

عدم تعادل تنها نشانه ضعف نیست اما داشتن ضعف در یک پا یا هر دو پا می تواند نشانه ای از پیشرفت تخریب سلول های عصبی و شروع بیماری ام اس باشد.

 

    احساس سوزن سوزن شدن:

ایستادن و یا ماندن طولانی مدت بر روی یک عضو ممکن است باعث قطع موقت جریان خون و احساس سوزن سوزن شدن شود. اما گر بی حسی، سوزش و یا احساس خارش در اندام به طور ناگهانی و بدون هیچ دلیلی ظاهر شد، نیاز به چک کردن دارد و می تواند نشانه ای از ابتلا به ام اس باشد.

 

    سرگیجه بی دلیل:

احساس سرگیجه ثابت بدون هیچ دلیل روشنی از دیگر نشانه های بیماری ام اس است.

 

    ناتوانی در احساس تغییرات دما:

این علامت نیز نشانه دیگری از آسیب های عصبی ناشی از ام اس است به طوری که حتی با گرفتن یک لیوان داغ  قهوه یا چای نیز، فرد ممکن است تغییر دمای آن را حس نکند.

 

    گرفتگی عضلات:

اسپاسم ها و گرفتگی های عضلانی حمله ای یکی از علائم آزاردهنده ام اس است. این اسپاسم ها معمولا شدیدا دردناک هستند، در بخش های انتهایی بدن نظیر دست ها و پاها ایجاد می شوند و بعد از چند دقیقه برطرف می شوند.

 

    افسردگی و بی حالی:

ابتلا به بیماری آزاردهنده ای نظیر ام اس، علاوه بر آسیب جسمی می تواند ابزاری برای آسیب روحی فرد باشد. بسیاری از مبتلایان به ام اس، احساس افسردگی، تحریک پذیری و تغییرات خلق و خو را یکی از مشکلات رایج خود بیان می کنند.

 

    کاهش سطح حافظه:

کاهش و ضعف حافظه، ناتوانی در تمرکز، صحبت کردن و مشکلات زبانی از اختلالات رایج در نتیجه پیشرفت ام اس است که البته خیلی وقت ها می تواند از علائم شروع این بیماری باشد.

پیشگیری از ام اس ، تشخیص و دارو ام اس


در این مقاله پیشگیری از ام اس ، تشخیص و دارو ام اس آماده شده است

پیشگیری از ام اس ، تشخیص و دارو ام اس

 
پیشگیری از ام اس

هر چند راه شناخته شده ای برای پیشگیری وجود ندارد اما راهکار زیر توصیه میشود

1-چربی‌های اُمگا3 و اُمگا6 منبع غذایی اصلی اسیدهای چرب هستند. اُمگا3 مانند:انواع ماهی به‌خصوص ماهی ساردین و سالمون است و سایر منابع غذایی آن روغن سویا و کانولا، جوانه گندم ، گردو، روغن تخم کتان، سبزیجات برگ سبز و روغن کبد ماهی می‌باشند.اسیدهای چرب اُمگا6 نیز در روغن‌های غیر اشباع گیاهی مثل: روغن ذرت، روغن کانولا، روغن سویا، روغن بادام زمینی و روغن آفتابگردان وجود دارد.

2-میوه‌ها و سبزی‌های تازه(سبزی‌های دارای برگ سبز پررنگ)

3-جوانه‌ها، خصوصاً جوانه یونجه که باید موقع شروع به جوانه زدن مصرف شود.

4-پودر جلبک آب‌های تازه که به‌صورت بسته بندی شده در برخی فروشگاه‌ها موجود است.

5-مصرف آب تصفیه شده 2 لیتر(8 لیوان) در روز، سایر چای‌های گیاهی به‌جای چای معمولی و آب میوه های رقیق شده بسیار ضروری هستند.

 

و همچنین اقدامات زیر باعث کاهش علائم بیماری ام اس

1- دوری از استرس و اضطراب: اگر فردی دچار بیماری ام اس باشد، باید از هر گونه استرس و تنش خودداری کند. اطرافیان باید این نکته را در نظر بگیرند و شرایط آرامبخش را برای او مهیا کنند.

بیمار می تواند از روش های تمدد اعصاب کمک بگیرد و تمرین نفس عمیق را برای کاهش استرس و تسکین اعصاب آموزش ببیند.

اگر شرایط استرس زا به فرد بیمار روی آورد، او باید بتواند بر آنها فائق شود، مثلا با پیاده روی در مکان آرام و تنفس عمیق و فکر کردن به مسائل خوب، استرس خود را کنترل کند.

استرس بستر مناسبی را برای وخیم تر شدن مشکلات جسمی و روحی بیمار فراهم می کند.

2- استفاده از مکمل های دارویی: در صورت صلاحدید پزشک خود می توانید برای تقویت سیستم ایمنی بدن از مکمل های دارویی استفاده کنید .

3- پرهیز از مصرف چربی های اشباع: چربی های اشباع را از رژیم غذایی خود حذف کنید. چربی های اشباع بیشتر در چربی های حیوانی موجود می باشد.

افرادی که از بیماری ام اس رنج می برند، باید از مصرف غذاهای سرخ کرده و چرب اجتناب کنند و مصرف غذاهای  آماده را به حداقل میزان ممکن برسانند. از مصرف غذاهای  تند و پر ادویه اجتناب کنند و الکل مصرف نکنند . سیگار را برای همیشه کنار بگذارند و از غذاهای تازه و میوه و سبزیجات استفاده کنند.

4- مصرف ویتامین k : ممکن است افراد مبتلا به بیماری ام اس، دچار لخته خون شوند. برای جلوگیری از این مشکل، مصرفویتامین k در حد مناسب برای این افراد توصیه می شود.

ویتامین k در موادغذایی مانند پیاز، روغن زیتون، کلم بروکلی، مارچوبه، اسفناج، بامیه، جعفری خام، کلم پیچ، شلغم، کاهو، جوانه بروکسل، یونجه و کلم وجود دارد.

5- استفاده از ماساژ درمانی: افراد مبتلا به بیماری ام اس باید به طور مرتب از ماساژدرمانی بهره بگیرند. ماساژ عضلات، نه تنها منجر به افزایش آرامش در این افراد می شود، بلکه به حفظ عملکرد عضلات در بدن کمک شایانی می کند.

در بسیاری از افراد مبتلا به بیماری ام اس مشاهده شده است که استفاده منظم و مناسب از ماساژ درمانی، علایم بیماری را بهبود می بخشد و روند بیماری را  کندتر می کند.

6- استراحت دادن به پاها: در بسیاری از افراد مبتلا به بیماری ام اس، ممکن است کمی راه رفتن منجر به خستگی زودهنگام در آنها شود. بنابراین آنها باید استراحت کنند تا حفظ تعادل خود را به دست آورند.

7- استفاده از وسایل کمکی برای راه رفتن: اگر افراد مبتلا به بیماری ام اس در حفظ تعادل خود هنگام راه رفتن، دچار مشکل می شوند، باید از وسایل کمکی برای راه رفتن استفاده کنند تا مبادا مشکلات دیگری را از جمله افتادن حین راه رفتن و شکستگی استخوان و … به بیماری ام اس خود اضافه کنند.
8- افراد مبتلا به بیماری ام اس قبل از شروع هر گونه فعالیت ورزشی، باید از پزشک متخصص خود اجازه داشته باشند، زیرا انجام برخی از فعالیتت های ورزشی برای این بیماران مضر است.

9- افراد مبتلا به بیماری ام اس باید هنگام مراجعه به پزشک خود، تمام حالت ها و مشکلاتی را که برایشان اتفاق افتاده است، بازگو کنند . بسیاری از بیماران مبتلا به ام اس، احساس بی حسی در پاهای خود می کنند که به آن «آتاکسی حسی» گفته می شود. این نوع بی حسی را می توان با مصرف داروهایی که پزشک تجویز می کند، کنترل کرد.

10- از مصرف خودسرانه هر گونه دارویی که ممکن است بر تعادل شما اثر بگذارد خودداری کنید و فقط دارویی را که پزشک برای شما تجویز کرده است، مصرف کنید.

 
روش های تشخیص و دارو بیماری ام اس

1- گوش دادن پزشک به شکایات بیمار، مخصوصا بیمارانی که مشکوک به ام اس هستند.

شاید یکی از ساده ترین، اما در عین حال اصلی ترین راه تشخیص بیماری ام اس، خوب گوش دادن پزشک به شکایات بیمارانی است که تا حدی علایم مربوط به ام اس را گزارش می کنند.

گاهی اوقات برخی افراد به پزشک مراجعه می کنند و هیچ علامتی از ام اس را گزارش نمی کنند، اما از علائمی مانند دست و پا چلفتی شدن، پرش های عضلانی غیرارادی و تکان خوردن غیرارادی عضلات شکایت می کنند.

ممکن است بیمار علائمی نامربوط را هم گزارش کند و متاسفانه برخی موارد، پزشک علایم را جدی نمی گیرد و پس از مدتی که بیمار با علایمی وخیم تر مراجعه می کند، شاید فرصت طلایی درمان او، طی این مدت از دست برود .

گاهی اوقات مشاهده می شود که برخی از خانم ها علایم مربوط به ام اس را طی دوران یائسگی تجربه می کنند و اگر پزشک متخصص به خوبی شکایات بیمار را نشنود و علایم بیماری را در نظر نگیرد، ممکن است آنها را با هم یکی بگیرد و در تشخیص اشتباه کند .

 

2- ارجاع دادن بیمار به متخصص مغز و اعصاب

گاهی اوقات بیماران به پزشک عمومی و یا دیگر تخصص ها مراجعه می کنند و از علایمی شبیه به ام اس نزد آنان شکایت می کنند. این گروه از پزشکان باید بلافاصله بیمار را به متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهند تا هر چه زودتر فرایند درمانی برای او انجام گیرد .

 

3- ام آر آی

انجام MRI  از مغز و ستون فقرات بیماران مشکوک به  ام اس می تواند نقش مهمی را در تشخیص این بیماری ایفا کند. متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیست) و متخصص رادیولوژی (رادیولوژیست) می توانند با مشاهده عکس  MRI تشخیص بیماری ام اس را بدهند.

در   MRI بیماران ام اسی، لایه محافظ اطراف مغز و نخاع دچار آسیب شده و اصطلاحا دمیلینه می شود.

 

4- بررسی مایع نخاع

متخصص مغز و اعصاب با گرفتن مایع مغزی نخاعی از درون نخاع (در پشت کمر) و بررسی آن می تواند بیماری ام اس را تشخیص دهد. این کار می تواند بر اساس تجویز پزشک و در مطب او با بیهوشی خفیف انجام گیرد ( به صورت سرپایی).

به افرادی که مایع مغزی نخاعی از آنها گرفته می شود توصیه می شود مقدار زیادی کافئین بنوشند تا بدن آنها مواد از دست رفته خود را بازسازی کند. حتما این کار باید تحت نظر و تجویز متخصص مغز و  اعصاب انجام گیرد، در غیر این صورت فرد با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد .

 

5- تشخیص نسبی چشم پزشک

چشم پزشکان باید بسیار هوشیار باشند و به محض اینکه در طی معاینه، به ام اس فردی مشکوک شدند برای بررسی بیشتر او را به متخصص اعصاب ارجاع دهند تا در صورت اثبات ام اس، بلافاصله درمان برای او انجام گیرد.

تقریبا 90 درصد افراد مبتلا به بیماری ام اس از تاری دید و دوبینی و مشکلات بینایی رنج می برند

 

6- انجام ازمایشات زیر

انجام آزمایشات و معاینات فیزیکی و عصبی شامل:

1)MRI

2)تست مایع نخاعی

3)و آزمون الکتروفیزیولوژیک

این 3 تست و تست‌های دیگر به پزشک در تأیید ام اس کمک می‌کنند.

 
داروهای بیماری ام اس

امروزه داروهای متعدد و فراوانی برای بیماری MS وجود دارد که مستقیما به کنترل علایم بیماری مربوط نمی‏شود و شاید فقط برای اصلاح روند بیماری مناسب باشد. از آن جمله می‏توان به سه نوع بتااینترفرون (interferon Betaa) اشاره کرد؛ (بتافرون، آونکس و ربیف) (Rebif-Avonex-Betaferon) و داروی گلاتیرامراستات (کوپاکسون) که هر کدام از آنها ویژگی متفاوتی دارند (در روش و دفعات تزریق)*